CANIMI VERMEYE GİDERİM 08/10/2007

Bir günde verdik, on beş şehit,
Kalleşçe pusuya düşürüldü, on üç yiğit,
Analar yakıyor, yürek parçalayan ağıt,
Boğazımda ki hıçkırıkları, yutar giderim.

Mertçe, yiğitçe davranmayı bilmeyen,
Sinsice tuzaklar kurup, yolları gözleyen,
Hain yüzünü bir kez daha gösteren,
Teröre lanet kusar giderim.

Yine kudurdu vatan hainleri, yuvalar yıkıyor,
Soyunu sopunu unutmuş, askere kurşun sıkıyor,
Analar perişan, ateş düştüğü yeri yakıyor,
Yüreğimde sönmeyen bir kor,yanar giderim.

Kurtuluş savaşın da, omuz omuza değimliydi atalarımız,
Bölmeye çalıştığınız topraklar için, akmadı mı kanımız,
Türk Kürt kardeş ayrım yok, burası da vatanımız,
Bir karış toprak için, canımı vermeye giderim.

Onlar ki, dış etkenlerin vasıfsız maşaları,
Oyuna geldiklerini, almıyor kafaları,
Bir çocuk kadar bile, çalışmıyor akılları,
Kim olduklarını suratlarına, haykırmaya giderim.

Peşlerine düştü, kahraman Türk askeri,
Didik didik arıyorlar, en kuytu köşeleri,
Yollarını nurlarıyla aydınlatıyor, şehitleri,
Dualarımla onların yanında, bende giderim

Saklandıkları inlerinden, hepsini çıkarın kardeşler,
Haince pusu kurmanın, ne olduğunu görsün kalleşler
Her şehit için bir kurşun sıkın,etrafa saçılsın leşler,
Leş suratlarına tükürür, arkama bakmadan giderim.

Bana da verin, onlarınkinden bir keleş,
Dikin karşıma, yüzlerce kalleş,
Bir kuşa bile, edemezken ateş,
Hepsini kurşuna, dizer giderim.

Ben ki, bir karıncaya bile kıyamayan
Ben ki, bir çiçeğin dalını kıramayan
Hiçbir canlının, canını yakamayan,
Boğazlarını ellerimle, sıkar giderim.

Vatan topraklarını, bölebiliriz mi diyorsunuz,?
Türk askerini, yıldıracağınızı mı sanıyorsunuz,?
Bir Mehmetcik giderse, binlercesi gelir biliyorsunuz,
Vatan ve bayrak için, bende ölüme giderim.

Her Türk gibi bende askerim,asker doğdum,
Bunun üstüne birde, asker eşi oldum,
Aşkımın, sevdamın adını, vatan koydum,
Kadınları da alın askere,seve seve giderim.

Zehra ATASOY