Bir bayram sabahında çocuksu bir heyecan,
Ben garibi gurbete âmade kıldı bugün.
Şaşırdı deli gönül; nerde canan, nerde can?
Pembe hayallerime kurşun sıkıldı bugün!

Cüceye dönüşünce anılarda kalan dev,
Bu ne çetin imtihan, hem nefret et, hem de sev!
Sanki barut fıçısı iki katlı tuğla ev;
Mahzun hatıralara ağıt yakıldı bugün!

Sıla-i rahim denen bir haftalık han mıdır?
Çöplükte mühür bulan Mısır’a Sultan mıdır?
Annenin olmadığı memleket vatan mıdır?
Cevapsız suallere aklım takıldı bugün!

Zira, çoktan silinmiş vefa timsali isim,
Ulaşmadı bir arşın öteye kısık sesim.
Odanın köşesinde ezilen masum resim,
Şu açılmış yarama çok tuz ekildi bugün!

Esarete dönüştü müzmin mülayimliğim,
Kaybolan benliğimi arar oldu kimliğim.
İlk defa öksüzlüğü yenerken yetimliğim,
Hasret yorgunu kalbe hançer sokuldu bugün!

Bu efkâr dağılır mı bir bardak demli çayla,
Bağırsan deli derler, dertleş güneşle ayla!
Ne sahil eski sahil, ne yayla eski yayla;
Beni ben yapan derde sünger çekildi bugün!

Yağmur bulutlarını taşırdı serin yeller,
Eteğinde durulur, susardı azgın seller.
Zirvesine karargâh kurunca hoyrat eller,
Başımı yasladığım o dağ yıkıldı bugün!

Halil GÜLŞEN
13 Ağustos 2013 Erdemli