hayrettin taylan



Bil
kırlangıçlar kanatlarıyla açıyordu içimizdeki açmazları
Bil/ akislerinde göç vardı, gözlerin bilinir sözlerimin çadırını
Bil/al gibi okurdum senli demlerin ezanını
Bil/ cümle içinde içim burkuldu, sızan yaramı serpiştirdi dünyan
Bil/dirilerimi okur şiir bülbülleri, gülüne okuntu olur ömrüm
Bil/dirişim seninle başlar, gözlerinin sözlerinde biterdi
Bil/ecen değilim , mistik algılar şehrinin aziziyim
Bil/ ek olarak bükülmek için vardır insanın uzakları
Bil/en mavisinden sözlerimden sağanaklar yağdırdın şavkına
Bil/eşen bendim, sana dair dairelerin içinde aşkla
Bil/eşik demlerin içindeyim şenliğim yanar bağrında
Bil/ et aldım yarin közünde sevda kebabı olmak için
Bil/etçi değilim güzellerin ten istasyonlarında
Bil/etsiz yaşamak istedim sevdanın kuytularındaki Yusuf olarak ,
Bil/eziklerin takılı yüreğimin k’ollarına,
Bil/ fiillerimi taşır filler, çekimlenir ömrüm yükleminde
Bil/gecelerimde aklıma gelişinin yıldızları yanar , yanar sevdam
Bil/inç yetmez, bilinçaltındaki çeyizlik bekleyişin gerek
Bil/ imsellerimde ünlemlerine denk gelir damlaların
Bil/ imciyim, gelişin bir iz gibi üç ve uç noktalarımda
Bil/işim yazgımda yazılımı sunar seninle başlar dijital dişiliğin
bil/ müzakerelerim d’okunaklı gelecek gibi aynanda beslenir
Bil/ umum der ki onun sözlerinde mavi ve yeşil cümleler ağartın
Bil/ vesileyle gönlünde kaynayan sevdana aş olmaya geldim
Bil /incinin deştiği zekalar ve zevkler kıymetinde toplanır y’adın
Bil/

ikimizin şiirinde bilindik m’analara artan anlar gibiydik

Bil / s’özleriyle yaşanmışlığın dudak ucunda öptüm sevda c’anını