ZAMANE İNSANI MI?

İnsanlara baktım şöyle dünyada,
Kepçeyle doldurup vermezsen yandın!...
İster gerçek olsun ister rüyâda
Göklere çıkarıp görmezsen yandın!...

Kim dinler şairi, kim takar sözü,
Derisi sağlamdır - kızarmaz yüzü,
Fili görmez sende görünce tozu
Gerçeği soldurup durmazsan yandın!...

Sefayı el sürsün - cefası yeter,
�İnsan� sayılmamak ölümden beter,
Her gelen ortaya �çıkarı� atar
Dostluğa saldırıp vurmazsan yandın!...

�Hep veren olmalı� - almayı unut,
Armudu sormadan geldi geçti dut,
Geçerse kalbinden elmasla - yakut
Sarrafa buldurup sürmezsen yandın!...

Ata, bacı, kardeş bakar yoluna,
Dolamışsa seni birde diline,
Adın çıkar adın düşer eline
Altına daldırıp sarmazsan yandın!...

Ressam Halil, doksan ister, yüz ister,
�Muhabbet olsun� der, tatlı söz ister,
Kimi çok verse de kalpten az ister
İnsanı güldürüp ermezsen yandın!...

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 07.10.1997