gelmedin değirmen taşını döndürdün yine
kilim olmuştum çiğnedin toprak niyetine
başaklardan tane düşürdün aşkımda bile
tehcir listesine koydun kırık kaleminle

parmak izlerim sende kalmış yitik çizgimle
naftalin kokuları kaldı ezgilerimde
buzdağı gibi erirken kendi bedenimde
ağaçlar kuş toplamaz oldu şiirlerimde

ipek böceği çatlarken mutlu musun derim
dilenirken bu can yollara düştü kaderim
kavuşmamız mahşere kaldı hazan çiçeğim
sevmez olaydım emanet candan vazgeçerim

ormana çiçek diyecektik dudaklarından
tülbent içinde nazar sürecektik kınadan
geceyi sarhoş yapıp kaçacaktık zindandan
şiir yazacaktım kirpiğine saçlarından

gözbebeğimdin kadın bu can sana darıldı
gelmedin bendeki harman meltemde kırıldı
mısra üşüdü şiir ortasından yarıldı
ne köle ne hürüm sensizlik bana sarıldı

Aslı gibi imge yaptım şiirlerde seni
ararım cennetle cehennem arası yeri
kaç şehir vardı ki arada yaktın içimi
tam doğru adresteyken bıraktın bu faniyi

Serdar San - İzmir , 15. 04 .2006