elde
koca bir sıfır sanma nihayeti
uzar gider yeni çizgiler
bir nispet, bir isyanda
noktalar beğenmez düştüğü yeri

hayallerin bağrını tırtıklar durur
zamansız sandığın sevgiler
üzülme sakın
tencere taşır kapağını
suya dalamaz bazı gerçekler

ufkunda
eğreti durur yalancıdan kırmızı
pınarın seyrinde
köklerinden ıslanır sözlerin ahı
ve
mevsimine yabancı gül kokusu bile
ayazları pişman eder estiğine

pamuk tıkasan da kulaklarına
bakışlarına hükmün nasıl geçer
düşün bakalım
korktuğun tesadüf bir gün mutlaka
şimşeklerini çakar gecenin ortasına

yarınlara bıraktığın umutlar
rıhtımına yanaştığın mazi
elbette bu yolculukta
saçların kumsalında gezinir karıncalar
caydığın an şaşırma
yumduğun avuçlarına şeytan kınası yakar

sonuçta
nice imkansızlığa şahit batan güneş
bir varmış
bir yokmuş yer mavi, gök mavi
hak ver
gönül fermandan anlar mı hiç

şimdi
anıların dağlarına dön yüzünü
yankılardan dinle destanların sesini
söyle
hangi iklim gizler, ulaşılmaz sandığın kalbi
20.08.2013-Ahmet BOZTAŞ