1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1134
Okunma
BİR ÖMÜR
Farkına varmadan fani dünyanın,
Mum oldu eridi, söndü bir ömür.
Kederden yana talih seçti gönül
Su olup aktı bunca bir ömür.
Güzeldir dediğin çiçekler soldu.
Hayalle yaşadık, emeller yok oldu.
Dünyada açmayan goncalar kaldı.
Murada ermeden geçti bir ömür.
Rabbim, ilk bizi topraktan verdi.
Ardından çocukluk çağına geldi.
Gençlik, ihtiyarlık mazide kaldı
Topraktan, toprağa gitti bir ömür.
17 Ağustos Depremi Anısına 1999-Ankara
Halil KÜÇÜK
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz