İnsan
Tanıdığını sever,
Hiç karşılaşmasak da
Belli ölçülerde sizi tanıyorum,
Yazdıklarınızdan hislerinize aşinayım,


Yaratılmış olan
Birçok varlığı kucaklayan
Sevgi dolu bir kalbiniz var.
Ama çoğu zaman kıymeti bilinmemiş...


Sevmek
Ve sevilmek isteği
Çoğu zaman hata yaptırır
Hele kalbiyle bakan insanlar
Bu hatalara daha yakındır.


Bakıyorum
Düşmek üzere iken
Kalkıyorsunuz ve edebinizi
Hiç kaybetmiyorsunuz.


Hisleri kalbe
Gömüp gerçek sevgiliye
Dönüyorsunuz yüzünüzü.


Okurken
Bazıları eleştiriyor sizi
Bunu da sizin
Yazdıklarınızdan anlıyorum


Ama
Dikkat etmiyorlar
Görmüyorlar
Dimdik ayağa kalktığınızı.


Sizi
Çok üzen
Birçok şey var hep
Üstü kapalı anlatıyorsunuz


Ama
Emin olduğum kalbinizi
Çok yaralayan birinin olduğu


Ve yaralarınızı
Rabbimizin izni ile
Sarışınız ve yalnızlığınız...


Daha çok
Yazabilirim belki
Ama zor bir gün geçiriyorum...


İşte bu saydığım
Özellikler çoğu zaman
Sizi bir parça olsun tebessüm
Ettirebilsem duygusu oluşturuyor bende...


Hani
Bir söz var
’’dili yok kalbimin
Bu yüzden ne kadar bizarım’’


İşte
Öyle abim.
Kendimi aştım
Bugün hiç yazamam
Dediklerimi bile yazdım


Biliyorsunuz
Duygularla yazılanlar
Bazen haddi aşar haddi aşmamışımdır inşallah


Sevilecek
Bir yanı olmayan
Bu kardeşinizi siz neden
Seviyorsunuz bilmiyorum...
(Bir can kardeşimin zatım için yüreğinden dökülenler)


Mustafa CİLASUN