Ve,birgün gideceğim,her fani gibi...Ha varmışım,ha yokmuşum gibi sessizce...Evrenin koynunda ve mahşerde yapayalnız olacağım...hayatın fani ve herşeyin geçici olduğu şuuruna varmış bir yürek var dizelerde...değerli şairimiz,şiirinizde çarpıcı dizeler var ki,hayran oldum,bir şiir dostunuz olarak...Yeryüzünde hayat başlayalı kimler geldi,kimler geçti değil mi bu misafirhaneden...Yaratıcıya ortak koşan firavunlar nerede? Bir parmağıyla savaş başlatan krallar,imparatorlar,han ve beyler nerede?Dünya güzelleri,karunlar, nerede?Burnundan kıl aldırmayan kibirli insanlar nerede?Ve,hepsi fani olup gittiler hesap gününe...hem de yapayalnız gittiler...Mahşer gününde,evrende,hesap anında yapayalnızlar...Ne eşleri,ne çocukları,ne servetleri,tahtları,güzellikleri onlara O Günde yararlı olamayacaklar...Sonsuz acizlik,küçüklük,fakirlik,zayıflık ve muhtaçlık içerisindeyiz...Rabbimiz var ya,O bize yeter...Eserinizden bu düşünceleri çıkardım..Teşekkür ederim,beni böyle bir tefekküre yönlendirdiğiniz ve huzur verdiğiniz için...

Tebriklerim,mısralarınızla bizleri düşünüp,tefekküre sevketmenize ve yürekten seslenişlerinizedir...selamlarımla...