Şeref madalyası bilip adını
Boynuma besmele çekip takarım.
Duyarım gönlümün her feryâdını,
İçime işleyen dertlerin, kâr’ım

Yüreğim aşkını ebedi taşır
Kendimi kaybettim var sen de şaşır
Bir ses duysam elim kolum dolaşır
Sevdana düşeli böyle sakarım

Paha biçilir mi sevgine, paha ?
Katlanıyor gönlüm siteme,âh’a
Görür mü gözlerim seni bir daha ?
Dile gelir satır satır efkâr’ım

Yıllardır mutsuzum ekmeğim kan’dan
Tutarım mahşerde seni yakandan
Bırakıp giderken dönüp arkandan
Yaşlı gözlerimle öyle bakarım

Değişti her şeyin birden akışı
Soldu hayatımın rengi,nakışı
Dört mevsim içinde yaşarım kışı
Şimdi dağlarına yağan bir kar’ım

Uykusuz geceler sabahın beş’i
Ben miyim dünyada Kerem’in eşi ?
Yanıyor bağrımda aşkın ateşi
BELGELİ’yim erir erir akarım

HALİT BELGELİ ’BEN BİR HİÇ’İM’
KOCASİNAN / KAYSERİ