Her yakan duman mi çıkarır?
Ciğer yanar ağır ağır, yaşı gözlerde..
Her feryat eden hakka mi yakarır?
Dil konuşmaz kulak sağır,sözü özlerde..
Bazen ayrılık, bazense yokluk,
Bunları dert görmez mi insan?
Bununla yok olmaz mi ki zaten çokluk?
Sebep arayanlar bulurlar, sen varlığınla an.
Zamana bırak istersen, ya da geçer diye düşün.
Sırtında onlarca yük ve önünde çıkılmaz yokuşun.
Güçlüsün,insansın.. Ama nafile..
Sen sus görenler öyle sansın.
Adım atmaya gücün yok, gideceğin bir yolun.
El uzatsan kim tutar? Kalkar mi ki kolun?
Geçsin zaman, sen de yaşlan..
Günaha gittiğin şeytanla dövül, taşlan..
Arın bütün varlığınla derdinden..
Sonra yeniden kalk ve çık yola, önden..
Ve varacağın yere elinden tutmaya Azrail gelsin..
Seni yok oldu sansınlar, sadece Allah bilsin, ALLAH bilsin..