Ey güzellerin en güzeli
Can damarım olmuş Muhammet (s.a.v.)
Gül bile yaratılmış senin uğruna
O kokulu görkemiyle
Ki seni andırsın o bin bir renkleriyle
Sende ki o ne muhteşem güzelliktir ki
Yüzüne Kâbe’yi bile âşık etmişsin
Âlemlerin göz bebeği aşkını didarına vakfetmişsin

O görkemli Şems bile
Senin yanın da utanır sıkılır
Ve nice zayıf nice de sönük kalır
Yaratanın nurundan yaratılmışken cismin
Mah’ı bile yoluna kandil etmişsin
Yıldız yıldız nakşedilmişsin
Gönüller de çakılı durur o mübarek adın
Bir bakışın bile yakar yandırır âlemi
Sen bizim tek ikbalimizsin
İnancı içimize yerleştiren de sensin
Sen çıkardın insanlığı cahiliyetten
Putları bir bir sererek yere
Nurunla kâinatı aydınlatan da sensin
Maral bile sana özenerek
Haktan almış o ahu gözlerini

Kadeh kadeh dizildik ki senin önünde
Doldurasın içimizi ki gitsin sana olan susamışlığımız
Sensin Hakk’ın öz gerçeği
Bak ağı sardı sensiz kalan dünyayı
Kahrolup da gidiyor inleyerek Müslümanlar
Sensizlik için de boğulur dururuz öz girdabımızda
Yerlerde sürünür olduk söz de insanlığımızla
Yolu izi de bilmez olduk bizler
Lütfuna şefaatine muhtacız “Ya Rasulallah” (s.a.v.)

Zemzeme bile olamayız biz senin o kutsanan yolun da
Ne olur kabul et de gitsin sana meftun olmuş köleleri

Âlemlerin nuru aydınlık timsali Muhammet (s.a.v.)
Çok ihtiyacımız varken sana
Aksettir ki o nurunu ikrarına kavuşsun İslam
Çıksın kardeş kardeşi öldüren o kanlı pustan
Haktan ayrılıp şeytana tapar olup da gitti
Hakk’a akdi olan insan
Aydınlat artık o nur yüzünle gel de bizleri
Ki dönelim karanlıklardan dolsun içimizde ki noksan
Yoksa mahvolup da gidecek küfre
Sensizlikte kalan İslam’ın sefilleri

O nurlu âlemine bağlı aşkımızla gel yüzleştir bizleri
Ki bükülüp kopsun önünde aşkın ile İslam’ın dizleri





(12.08.2013) AZAP…