1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
936
Okunma
Yine kör bir sözle, kalbim vuruldu,
Bedenim kırıştı, kanım duruldu.
Yaprak gibi zihnimden, düştü ümit;
Gideceksen, gözyaşlarımı da al git.
Peçe giymiş lambalar, sızmıyor ışık,
Bilemedim; alnım mı, yazı mı kırışık?
Yanaşınca limana, buharlı sandal,
Yalnız gitme, yanına, gölgemi de al.
Karanlık odamdan, çıkınca kontes,
Haykırdı; geceyi yırtan, acı bir ses!
Toparlan artık üstad, işim acele!
Mısraları uzatmak, çare mi? ecele!
EFKARİ
12.08.2013
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz