Mevsimler seneler geçmiyor günler
Gönül hasreti “su” sandı be Cano.!
Hayat tatsız tuzsuz acı bir biber,
Yokluğundan sinem yandı be Cano.!

Sandımki hasret su akıp gidecek,
Bir an önce vuslat günü gelecek.
Hasret umman ben içtikçe bitecek,
İçerek yüreğim kandı be Cano.!

Umman zannettiki bu kul yorulur,
Hasret çeke çeke bir gün boğulur.
Attığım her kulaç arşa yol olur,
Bu aşkı kırk yıllık sandı be Cano.!

Doğrudur tam kırk yıl geçti üstünden,
Bu kalp ilk gün gibi sever gönülden.
Umudu kesmedi vuslat gününden,
Vuslatın sırrını çözdü be Cano.!

O sır ile bu kul sana sadıktır,
Bize yakışan sözde durmaktır.
Ehli sadakatle sona varmaktır,
Gönül o hayale daldı be Cano.!

Elbetki o hayal gerçeğe döner,
Gerçeğin özünde vardır bir hüner.
Kara baht yerini ak’a devreder,
Devrine bir ramak kaldı be Cano.!

Kul TİRYAKİ ramak dediğin neki,
Bayramdan bir evvel gündür önceki.
Nasip kısmet işte kim bilecekki,
Bu kul kalp gözüyle gördü be Cano.!

09 Ağustos 2013
20.39