bitmek bilmez gecenin
kollarına bırakırken bedenimi
yüreğim avuçlarımda çırpınıyor
bir bir geçiyor gözlerimin önünden
varlığa doğru çırpınışım
yokluğun paslı zincirlerinde direnişim
kayboluşum bilinmedik zaman ve mekanlarda
ilk ak saçlarımda gençliğimin baharında
düşüşlerim ...
içimde tükenmeye yüz tutan umutlarım
her günle yeniden başlangıçlarım
biterken beklentilerim
sona varıp yeniden başa dönüşlerim
bir ömre sığdırdığım ne varsa
tebessümlere hasret gözlerim
hep anlamsız baktığım boş avuçlarım
ne çok "keşke" biriktirmişim
ne çok "of " var içimde
bir bardak sıcak çaya sarılmışım
üşürken ayaz gecelerde
bir türkünün ezgisine kapılmışım
bir şiirin mısralarında kaybolmuşum
daraldığında nefesim
acımı acılarla unutmaya çalışmışım
yaralarıma tuz basmışım
ömrümü boş yere harcamışım
her tükenişin ardından
bir yalana kanmışım

mkaplan