(Ey gönül)

Dedim, ey gönül gel bir konuşalım
Dedi gönlüm, ‘’gel de, hesaplaşalım!’’.
Dedim ey gönül gel sen bana yol seç
Dedi gönlüm ‘’olmaz, artık vakit geç!’’

Yaklaştık az kaldı bak sonbahara
Ne için ömrümü soktum zarara?
Gönül bırak artık, gel huzuru seç
Dedi gönlüm ‘’olmaz, artık vakit geç!’’

Harcadığım yıllar beni bunalttı
Yapılan her yanlış içim kararttı...
Dedim ey gönül gel arsızlığı seç
Dedi gönlüm ‘’olmaz, artık vakit geç!’’

Hayata kendimi ne katabildim
Ne bu zor lokmayı ben yutabildim
Gönlüm gel sen beni terk etmeyi seç
Dedi ‘’ben yapamam, sen benden vazgeç!’’

Kızdı gönlüm, ‘’sen uslanmayacaksın
Bu yüzden hep böyle ağlayacaksın
Biraz kendin için yaşamayı seç!’’
Dedim gençlik gitti artık vakit geç!

Benden ne köy olur, ne de kasaba
Sıfırı tükettim katma hesaba
Dedim kurtul benden, özgürlüğü seç!
Dedi ‘’olmaz vakit bende de çok geç!’’

Sordu,’’genç mi kaldım sen yaşlanırken?
Ben de acı çektim sen boşlanırken!’’
Dedi ‘’yeter, mücadeleden vazgeç!
İkimiz için de artık vakit geç!’’

SU KILICI