Bir an’dır ölçüsü var’ın ve yokun
Hazırdır zamanın içinde pusu
Ne zaman ruhuma erişse kokun
Başlıyor içimde an’ın korkusu

Bakma şu geceyi bizar eden ah
An kadar sürecek bir sabah için
Bakma şu hasretle beklenen sabah
Umuttan sürülmüş bir eyvah için

Gözümde yorulmuş bir heves inler
Hep aynı duadır yüreğimdeki
Ellerim bir niyaz ile serinler
Ellerim yanarken yanmak da ne ki

Henüz doğmuş bir bebeğin koynudur
Hayaline gözyaşıyla dokunmak
Akibeti ölüm ile aynıdır
Seninle yazılıp sensiz okunmak

En yakın, en uzak olur ya birden
Ellerin asılı kalır havada
Acıdır en acı, en tok zehirden
Sözleri çaresiz bırakan veda

Kirlenmiştir artık hemen her kıyı
İmanın sırtında yüktür gururum
Karanlıkta yitirdiğim Tanrı’yı
Sevdiğimin gözlerinde bulurum

Israrla ışığa koşar böcekler
Aydınlık, nicenin kıyametidir
Ölüm bir sabahın içinde bekler
Ayıklar gecenin cürmünü bir bir

Bir an’dır ölçüsü var’ın ve yokun
Hazırdır zamanın içinde pusu
Ne zaman ruhuma erişse kokun
Başlıyor içimde an’ın korkusu




Faruk Atli.