Bir varmış, bir de yokmuş diye başladı günler,
Elmas’ıma mutluluk dilemiş bütün dünler,
Bir sonbahar gününde, edilmişti yeminler...


O eski günler öyle , ne mesut güzel gündü,
Hayatımız sayende boş bir masala döndü...


Bozarım mı diyerek girdin ki aramıza,
Kara bir kader gibi, yazıldın sıramıza
Gölgeleri düşürdün, hem de tam şuramıza


Nerde o eski günler , ne mesut ,güzel gündü,
Hayatımız, sayende boş bir masala döndü...


Bir yangını düşürdün, gönüllere bu yazın,
Sitemler zehir gibi, çekilmiyor ki nazın,
Saygıdan hiç eser yok, hiç bitmez mi avazın...


Nerde o eski günler , ne mesut ,güzel gündü,
Hayatımız, sayende boş bir masala döndü...


Zehirli sarmaşıksın, sardın hep dalımızı,
İki yüzlülüğünle, sen kırdın kolumuzu,
Sevdiğimiz iki candır,bağladın yolumuzu...


Nerde o eski günler , ne mesut ,güzel gündü,
Hayatımız, sayende boş bir masala döndü...


Pişman hep şimdi canlar, dünyaya geldiğine,
Yürekler parça parça, inanmaz bildiğine
Kimse inanamıyor benimle güldüğüne.


Nerde o eski günler , ne mesut ,güzel gündü,
Hayatımız, sayende boş bir masala döndü...


İçimizde hasretliğin silinmeyen izi var,
Hatıralar yaş olup,gözlerimizden akar,
Susamaz hiçbir yürek,size susamak kadar...


Nerde o eski günler , ne mesut ,güzel gündü,
Hayatımız, sayende boş bir masala döndü...
...


En güzel günlerimiz, bak gitti doyamadan,
Dur da desek ne çare, geçip gidiyor zaman,
Her şey bir yana ama, hasret acısı yaman...


Nerde o eski günler , ne mesut ,güzel gündü,
Hayatımız, sayende boş bir masala döndü...


En güzel günlerinde , ağla sen de biz gibi,
Ocağında kal sen de ,yuvasız öksüz gibi,
Yan baba ocağında ,yürek olsun köz gibi...

Nerde o eski günler , ne mesut ,güzel gündü,
Hayatımız, sayende boş bir masala döndü...


Başka bir alemdeyim, bak her yanım kapkara,
Özlemler yeşermiyor, sen ise uzak ara.!
Beni artık götürün, gömün o topraklara...

Nerde o eski günler , ne mesut ,güzel gündü,
Hayatımız, sayende boş bir masala döndü...


Peri feride ÖZBİLGE

Ağustos/1999 Ankara/Türkiye.......