Bundan yıllarca evvel,ad alırken tüm köyler.
Bir araya gelmişler,bu civardaki beyler.

İçlerinde kaç tane, sarı bey var saymışlar.
Sonra köyün adını,Sarıbeyler koymuşlar.

Belirlenen bu isim,hükümete sunulmuş.
Ondan sonra burası,hep bu adla anılmış.

İnsanlar akın akın, bu yöreye göçmüşler.
Köyün imarı için,birlikte ant içmişler.

Kazma kürek gücüne,alın teri karışmış.
Hizmet için insanlar,birbiriyle yarışmış.

Bilin ki bu günlere,hiç kolay gelinmemiş.
O günlerin izleri,bak hala silinmemiş.

Şimdi gelin o günleri,bir kenara bırakalım.
Biraz da günümüzdeki Sarıbeylere bakalım.

Beş mahalleden ibarettir,bu güzelim kasaba.
Köy dışında yaşayanları,katmazsak hiç hesaba.

Cumhuriyet mahallesi,köyün en orta yeri.
Orada karşılarız,köyümüze gelenleri.

Taş Dibi mahallesi,adeta tarih kokar.
Köyün büyük başları,bu mahalleden çıkar.

Yeşilli mahallesi,meydanıyla nam salmıştır.
Keyfine düşkün olanlar,hep orada kalmıştır.

Bu arada Cami Kebir,atılmasın yabana.
Bakın onlar yön veriyor,tavana ve tabana.

Karşıyaka ilk zamanlar,harmanlıkmış sadece.
Dışarıdan gelenler,imar etmiş gündüz gece.

Beş mahallenin insanı da,birdir aslında özde.
Farklılıklar olacaktır,düşüncelerde ve sözde.

Olsun varsın ne çıkar ki sonuçta hep insanız.
Huzurlu olursunuz ,barışa inanırsanız.

Barış ve huzur içinde,hep birlikte yaşıyoruz.
Sarıbeyliler olarak,bu gururu taşıyoruz.

Zaten dünya meşakkati,kaplamış her birimizi.
Bir kenara koymuşuz tüm gurur ve kibirimizi.

Geçim derdi bükmüş,Sarıbeylinin belini.
Yine de açmamıştır,namertlere elini.

Umutlarını gömmüşler,yıllarca topraklara.
Her birisi dönmüşler,daldan düşen yapraklara.

Yıllarca hep tütünle,sağlamışlar geçimlerini.
Sonra domatesten yana,yapmışlar seçimlerini.

Az da olsa birkaç kuruş,kazanmışlar ilk zamanlar.
Onda da dönmeye başlamış, bin bir türlü dümenler.

Üç beş kişinin malı, yüksek fiyata satılmış.
Geri kalan garibanlar, bir kenara atılmış.

Bakıp bakıp bu işe,düşünmüşler durmuşlar.
Tarımsal Kalkınma Koperatifi kurmuşlar.

Bekleyip hep birlikte,olacakları göreceğiz.
İnşaallah bol kazançlı,yarınlara ereceğiz.

Olacak elbet bunlar,hiç canınızı sıkmayın.
Yeter ki siz aranıza,fitne fesat sokmayın.

Birlik olun daima,birlikten hep kuvvet doğar.
Cehaleti öğretmen,fitneyi de birlik boğar.

Nasihat değil bu sözlerim,size nasihat veremem.
Nasihat vermeye kalkarsam,hiçbir yere varamam.

Olanları anlattım, ben sadece sizlere.
İstedim ki tebessüm,düşüreyim yüzlere.

Ben buralı değilim,ama sizden biriyim.
Sizlerin sayesinde,ayakta ve diriyim.

Şöyle bakacak olursak,dönüp te biraz geri.
Buralı sayılırım otuz iki yıldan beri.

Bu yüzden hepinizi,çok yakından tanıyorum.
Kimsenin kalbini,kırmadığımı sanıyorum.

Ne olursa olsun, kalp kırmak hiç hoş değil.
İnsan kalbi bu, yontulacak bir taş değil.

Gün gelip silinse de,duvara kazınan yazı.
Hiç kimse yok edemez, duvarda kalan o izi.

İsmailim bunca söz söyledim, duyulsun diye?
Benden hatıra kalsın,Sarıbeylere hediye...