içimde hayalperset bir katil
dolaşıyor,
çok yakışıklı,
çok insan
çok seri
ve korkunç aşık,
alnında bir şahmeran figürü.
boynunda boyalı bir Dil-i kitabe
müsvesi,
ebruli hüzünlerinde himaye ettiği
kadınlara durmadan tehdit dolu
mektuplar yazan,
yazarken yazı-turadaki saklı maksede
rület oynatan,
töresel rütüellere kan bağışı yapan
ritmik hazlarda hastalanan,
bazende herkese hayata kalma şansını
verirken,
kendini bir kadının döl yatağında
temizlerken rüyasında yakalanan
bir ibne,
bir aşık,
bir köpek
ve bir ben.
Allah için güzel kadındı sevdiğim.
kucağında bir kedi yavrusu,
boynunda mavi bir eşarp
ve burnunda gümüş bir hızma,
tasvirde kusur olur da,
bu fotoğrafta payıma hep eksik
hücrelerinde hucum eden keskin
bir ayrılık düşüyordu.
sen git.
annem beni yeniden doğursun,
sen git.
kadınlar gidince daha bir güzelleşiyorlar,
sen git.
şiirlerimin götü kalkmadan
Gabriel Garcia’’nin hüzünlü
fahişeleriyle yatacağım biraz,
giderken de sakın ayaklarını kaldırma...


Diljin Kovexi