Doğdum yirmi yıl önce ,,,
Çocukluğumu anlattı annem
Dinledim onu usulca, gözlerimi kilitledim gözlerine
Çok ağlardın dedi, hiç durmazdı göz yaşın
-Dedim anne;
Belki de insanları erken tanımışım...
Ekledi sonra ;
Hep kucağındaydın babaannenin
Onu nasıl seviyordun beni sevmenden farksızdı sevgin..
-Dedim anneme,
Beni çok seven birini, nasıl umursamaz kalbim?
Duygulandı annem, ağlamaklıydı gözleri
Beni içten fethetmişti o narince sözleri
Öldü dedi babaannen, çok yıprandı yüreğin
Sanki öksüz kalmış gibiydi, o yeşil gözlerin
Doldu gözlerim, elimde değildi
Ben ki Annem kadar, sevmiştim bir canı
Bilirdim annemden sonra, oydu gönlümün cananı
-Anne dedim; geçen gün gittim mezarına
Toprağı hasret kokuyordu, titredi ellerim
Su döktüm toprağına, kokladım solmuş çiçeklerini
Parçalandı anne içim
Sevdiğim babaannem,,
Toprak mı olmuş? biriciğim
Öptüm toprağını, kucakladım mezar taşını.
Anne dedim; sen geldin, aklıma o an
Ve gözyaşlarım döküldü, toprağa
Zor dedim annem, sensiz kalmak
Zor olurdu sensiz nefes almak
Ben onda seni, sende onu gördüm
Ben o ölünce onunla gömüldüm..Şimdi yürek divane taşkın
Kusuruma bakma dedim, yürek ağlıyor
Yüreğim şaşkın
Geçen gördüm rüyamda babaannemi
Gel diyordu bana ellerini uzatmış
Geleceğim dedim anne geleceğim
Seni hep sevdim dedim ona,
Ve de hep seveceğim
Bakışını görmeliydin anne, bir an sarılmak istedim
Ve rüyaymış anne, uyanmak istemediğim.
Seviyorum annem seni, daima yüreğimdesin
Babaannem de, severdi seni
Sen sevilmeyi, en çok hak edensin...........Şu dünyada sevmekten bıkmadığım yorulmadığım annem ve Ölünce bile unutmadığım hep şiirler yazdığım aşktan öte babaanneme sevgilerimle.