Karanlık odalarda ağlayışım her gün her gece . . .
Kimsesiz sokaklardaki ayak izleri . . .
Boş odalarda çığlık çığlık ismin yankılandı . . .
Hiç duymadın hiç görmedin . . . . .
Benim kimsesizliğim sendin
Benim tüm tanıdığım senden ibaretti . . .
Duygularımı tüm çıplaklığıyla yazdım . . .
Hep gitmekten korktum
Sensizliğe yürümekten korktum
İçimde viran olmuş bir geçmiş . . .
Çok anlatmak istedim sana yalvardım duymadın . . .
Gitmek istemedim . . .
Ama aldırmadın hiç birşeye
Ne gözyaşlarım ne yalvarışlarım çare olmadı. . .
Üzgünüm gidiyorum senden
İçimde koca bir anlamsızlık
Bütün geçmişim bogazımda koca bir düğüm oldu . . .
Ne yutkunabildim nede ağlayabildim . . .
Adını koydum bu çaresizliğin . . .
Senden ibaretti işte herşey . . .
ADI SENDİN . . .