Nazı damıtır suya efsaneler perisi.
Has rüyanın tabiri ışıl ışıl gülümser.
O iklimde sevgili bize çaydanlık isi.
Leyla’nın haberini Mecnun’a temkinle ver.


Bardağın niyazına karışır naz ıtırı.
Buğu buğu yükselir yedi rengin özsuyu.
İpekten ibrişimden öykünün her satırı.
Müverrihler özetler çaya olan tutkuyu.


Kelimeler nemlenir güle düşen çiy ile.
Gecenin bir yerinde Leyla saçını tarar.
Şebnemin usaresi çay ile gelir dile.
İnce belli cerenler billur gamzeyi arar.


Demlik haz iklimine yola çıkar akşamdan.
Sabahın serinliği güneşi bekler dem dem.
Gece çökünce çaya efsun katar hep şamdan.
Bu efsunlu saatler olur sineye merhem.


Bir hayalin şulesi yansır cama naz ile.
Cam nice öykü yazar bu aydınlık gülüşten.
Birleşir meramımız buğulu niyaz ile.
O an ilham alırız suya yansıyan düşten.
Ankara, 04.08.2013 İ.K