1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1078
Okunma

Gözleri açık giderken sokak lambalarının
Doludizgin muhabbet iklimindeydik
Aşkın büyüdüğü kentte dışarısıydı üşüyen
Ten okşayan rüzgâr
Çarparken duvarlarımıza uluyordu
Dağınık olan sadece saçlarındı
İçimizdi
Çocuksu samimi ve sıcacık
Yağmura kardeştik
Dünyayı rehin bırakıp mirasçısına
Usulca dokunuyorduk mahreme
Seni kuşanıyordum
Kalkıyordu sınırlar
Sözüm sözdü
Geceler ağarıyordu şehvetin rahminde
Ne kadar da özlemiştim yar olmayı
Şimdi bir ezeli dua okunuyor ikimize
Aşk nakşetmişken kendini yüreğime
Bundan sonrası sana kaldı
Her şey seninle…
Bilal KARAMAN
5.0
100% (2)