bir devrimin yıkılışı gibi içimde sensizlik
yıkık dökük yüreğimin dağılmış sokakları
sisli bulutlar sarmış maviden çalma siyahı
gece hazin karanlığını örtmüş üstüne
yılgın toprağın !
yorgun bir bedevinin bakışlarına gizlenmiş
gecenin sırrı
saatler durmuş zaman uyumuş.





geceden haber bekler ertelenmiş umutlar
şafağın doğuşuna mıhlanmış gözler
pusu kurmuş !
hadi ardına bakma gece peçesini indirmeden
topla pişmanlıklarını
yıkıp döktüğün ne varsa al götür benden.





güneş yaramı kanatmadan git
başlarsa içimde sancılar
kanarsa tuz bastığım yaralar
ben bile durduramam geceden kalma sızıları
avuçlarımda birikiyor göz yaşları
savuruyorum damla damla şehrin üstüne
takati yok ayaklarımın
düşüyorum dizlerimin üstüne.





şimdi hangi şehir unutturur seni
hangi gece alır sinesine dağıttığın yüreği
hangi umutlar tohum bırakır toprağa
ve !
hangi bulutlar ıslatır maviden çalma siyahı
arınırmı gecenin hüznü sağnak sağnak yağsa
içimdeki sensizlik dolup taşarmı
yıkanırmı benliğim.





hadi git !
geceden kalma çığlıklar tüketiyor beni
güneş yaramı kanatmadan
gece peçesini indirmeden.







8.2.2013