Seninle belki de zevklerimiz ortak değildir,
Belki aynı şeyleri sevemiyoruz, bilmiyorum
Ne teklif etsem karşı çıkışın,
Ne söylesem beğenmeyişin ve dudak büküşün,
Bir süre sonra seninle
Bir şey yapma isteğimi de ortadan kaldırıyor.

Bu ilişkiyi ayakta tutmak,
Bütün yaralarını silmek
Unutmak hep bana düşüyor
Oysa senin daha hassas, nazik davranman gerekir
Çünkü bu ilişkide yara alan taraf hep bendim
Senin sevginin veya sevmeyişinin
Kurbanı da hep ben oldum.

Sen mutlu ol diye elimden geleni yapıyorken,
Daha fazla ne yapmam gerektiğini bilmiyorum?
Eğer varsa bildiğin bir şey, söyle öyle davranayım
Sürekli geçmiş acılarıyla yüzleşen
Bunları susmak zorunda kalan,
Kalbi kırık olan ben olmama rağmen,
Yaşanan her şeyi sıfırlayarak
Sanki hiç yaram yokmuş gibi
Yürümek de bana düşüyor.

Sana olan sevgimin büyüklüğünü
Fark etmemen mümkün değil elbette
Ama yaşadıklarımın izlerini
Bu kadar kolay silmemi beklemen de
Biraz bencilce değil mi?

Sami Arlan..