33
Yorum
23
Beğeni
4,9
Puan
3505
Okunma

Baran senin de mi gökyüzün siyahi bir hâl içinde ?
Sorma bizim buralara da yağıyor.
Kan ağlıyor annelerin ciğerleri
Osman ben ilk okul arkadaşın
Hani şu beraber futbol oynadığın.
Ne çok severdik birbirimizi değil mi?
Senin başına taş değecek ha
Başta ben devirirdim dünyaları
Benim bilyelerimi çalacak hainler öyle mi ?
Bilmezler ki sen beklerdin onları her sokak başları.
Sen ve ben ne müthiş kardeştik değil mi ?
Ve toprak kokardık çoğu kez
Çoğu zaman güneşin çocukları olurduk.
Kardeştik baran biz kardeştik.
Maviden gökyüzümüz
Ağaç altından salıncaklarımız vardı
Umudumuz vardı
Bayram sevinci tadında umutlarımız…
Aynı beşikte büyürdük baran
Aynı yağmurda ıslandık
Çoğu zaman aynı şemsiye altında gittik okula
Aynı bardaktan çay içtik.
Acımız da aynıydı mutluluğumuz da.
Sevinçlerimiz de aynıydı hüzünlerimiz de
Aynı takımı tutardık, aynı renk elbiseyi giyer
Aynı sudan pişirirdik umutlarımızı
Senin gökyüzün benim gökyüzüm diye bir şey yoktu
Aynı dilekleri tutup
Aynı anda baktık yıldız kaymalarına
Biz hep aynı pencereden baktık geceye
Sende yeri geldi yarı yavan kuru soğan yedin bende…
Aynı annenin sütünü içmedik belki seninle
Lakin sende düştün cenin diye bende.
Bilmezdik baran biz ötekileşmeyi bilmezdik…
Evet sen Kürt tün baran ben de Türk
Lakin aynı çatı altında büyüdük
“Biz kardeştik baran hep kardeştik”
5.0
97% (30)
1.0
3% (1)