0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1469
Okunma
Ne gariptir! şu duvarda ki sırçalar...
Gizemli cübbesini, giymeye görsün,
İnsanın bedeninde, ruhu kurcalar,
Gözlerin görür ama özünde körsün.
Uğrayıp yanına, sokağa çıkmadan,
Kaşına, kirpiğine bak ve çekiştir...
Karınca gibisin, yıllarca bıkmadan,
Gördüğün aynı resmi boya değiştir.
Kurmuş ağı, san ki avını bekliyor,
Gizlenmiş derinden daha da derine.
İçimden gelen ses yere fırlat diyor,
Bölünsün şu levhalar zerrelerine.
Cahit KARAKOÇ
(EFKARİ)
NUNUSLU
27.07.2013
