3
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
868
Okunma
Güneş yine doğudan doğdu,
Her zaman ki gibi
Ama zamanı değişti,
Çünkü dünya dönüyordu.
Gece oldu,
Saate baktım doğruydu.
Gündüz oldu,
Saate baktım doğruydu.
Oturdum masanın başına,
Rakı şişesini koydum,
Kadehimi doldurdum,
Kadehim masada doğruydu.
Takvimden bir yaprak kopardım,
Tarihe baktım o da doğruydu.
Her şey zamana uyarlamıştı kendini.
Peki, o zaman dedim;
Sen, benim istemediğim zamanda,
Nasıl oluyor da,
Bütün bu kuvvetlere ve zamana karşı koyarak,
Benim benliğimi esir alıyor
Ve ben seni unutmak istediğim hâlde,
Hiç aklımdan çıkmıyorsun.
Sen, sevgi ve aşk denilen kuvvet,
Anladım, zaman ve mekân tanımıyorsun…
04.07.2013
Erman Ulusoy
Kırklareli
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz