4
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1034
Okunma
Ne zaman uyansak aynı gökyüzü,
Her nerede olursak mavi
Hep aynı gökyüzü...
Bir simit ve ayranla mutlu olurdum yanında,
Cümle ziynetler değerini yitirirdi.
Şimdi sen kimsin bilmiyorum.
Yüzün;
Kaşı,gözü çizilmemiş bebekler gibi.
Bilmiyorum bir zamanlar nasıl seviyordum
Ve sen nasıl seviyordun beni.
Evime saklanıp unutmaya çalışıyorum dünyayı.
Kendimi kitaplara adıyorum.
Deniz gökyüzünden uzak oldu bana sen varken,
Karanlık aynalara bakmışım meğer.
Yüzün;
Kaşı,gözü çizilmemiş bebekler gibi,
Bilmiyorum bir zamanlar nasıl seviyordum.
Ve sen nasıl seviyordun beni.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz