Bu kapı; Mevlana kapısı gibi,
Sevdiğim her zaman gelebilirsin.
Yüzüne kapılar kapandığında;
Bu kapı açıktır, bilebilirsin

Seninle aramda mahremiyet yok
Kapıyı çalmadan girebilirsin
Adette yerini bulsun istersen
Bir tanrı selamı verebilirsin

İster konuşursun, istersen susar
İstersen hal, hatır sorabilirsin
Sözü daha fazla dolandırmadan
İstediğin yere varabilirsin

Ne ak vardır, nede kara aslında
Sen bazı şeyleri karabilirsin
İçimi de görmek istersen şayet
Neşterle kalbimi yarabilirsin

Ne kadar derine insen razıyım
Biliyorum tekrar sarabilirsin
Niçin sevdiğimi sormada bana
Başka ne istersen sorabilirsin

Mevlana şart koymuş gelenler için
Şartı yok sevdiğim girebilirsin
İstediğin zaman bu eserini
Bana hiç sormadan görebilirsin

Putperestmiş, tövbe etmiş bana ne;
Kendi hesabını verebilirsin
Gel gönül mekândan bahsetme bana;
Mana aleminde yorabilirsin

Kapıya gelince bekleme sakın
Tokmağı vurmayı artık bırakın
Beni mahvediyor senin firakın
Sana feryadımı nara bilirsin

Mehmet DEMİRER