Keyhar Verse:

Suskunluk bir süre sonra konuşmayı unutturur mu
Konuşmasam sesim unutulur mu
Tonlarca yük bıraktın ses tonuma, bağırsamda duyulmaz artık!
Sürmenaj yutkun artık, şiirler dolusu defterimin sayfaları yırtık
Ziyan olmasın tebessümlerin, bana zaruri sana artık
Yokluğun akla ziyan! gel artık
Gecenin köründen düş manzaralı yer ayırttık ben ve kalemim
Gözlerime çektiğim elemin, düştüğümde el beklerken yetişti elemin
Korktuğumda, yüzümü sakladı ellerim.
Ağladığımda, mendil oldu ellerim
Yazarınken ellerim, olacaksın ellerin!
Öldürmekten beter, sevene demek sevmedin.
Demek sevmedim? Canın sağ olsun
Ölürsen sağ olmaz başım, bunu bil!
Senden önce kristal, senden sonra sefil
Susuyorum, suskunluğum kırgınlığıma olsun kefil.


Hezel-i Rabbani Verse:

Susuşumda biriken huzmelerle seslendim sana,
Ola ki duyar inanırsın diye bana. bekledim,
Gönlümün sana duyduğu her sevinci duyarsın diye bekledim.
Sövdüm yalnızlığın her lahzasına.
Seni bana anımsatan her cürmü terkettim.
Sonra olmayan seni sevdim her şeyde.
Gönlümdeki kor diner diye.
Ufkumun derinliklerinde yatan sevgili kalkar diye.
Hüznüme katık ettim gülüşünü, bekleyiş uzun sürmesin diye.
’O’nu sevmedi’ demesinler diye, andım seni gündüz gece.
Ayrılık diye yazılan her hece anımsattı seni her bekleyişte.
Gönlümü çaldın diye küstü ruhum bedene.
en sonunda sardılar bedeni kefene...

Keyhar ft.Hezel-i Rabbani
2 0 1 3