2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
934
Okunma
Gurub vakti, bütün ufuk boyanırken hüzüne,
Kızıl zülfün, düşüverir, kandil gibi, gözüne.
Suya, akşam garipliği sessiz sessiz inerken
Kıpkızıl bir gölge siner, hüzün gibi, yüzüne...
Masalların gizemine bürünür de o zaman
Efsunlu bir duygu sarar yürekleri, an be an.
Sesi belki bulutların üzerinden bir keman,
Büyülenir, dayanamam, başım düşer dizine...
Sonra ufuk, eflâtundan mora doğru dönerken
Ve gökteki tüm yıldızlar, gözlerinde sönerken
Ateşten bir gece başlar her geceden çok erken
Kül sabahlar doğsun varsın, ömrümün son güzüne...
Ünal Beşkese
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz