karanlık dememek için
kuşluk vaktinden önce
mahmur yalvarışlarında
dolanırım gavur dağlarında
ala geyik olup ...
kızıl kahveye dönerim gözlerinde gecelerde
ürkek kararsız yolunu şaşrmışlığım yokluğunda

kapan o gözlerden
yağmayı bilmeyen yağmurun dizlerine
düşünki bir ağaç şarkısı
gecenin ta öbür ucunda dudaklarımda...
şuhluğun
dokunmadaki telaffuzunda
puslanır kristalleri bakışlarının

karanlık dememek için
zamanların şehvetine
kar beyaz saçlarında parmaklarım
dolanırım ayaklarında
hasretin olup...
yaz gönlüne beni kaz topraklarında
öpüşlerin dudaklarında toplanan canda

nöbet nöbet gelen ağrılı ataklarım hasretin
düşün ki bir adın takılı
yıldızların en beş köşesinin birinde kalbime
ay ışığının en çok olduğu saatsizlikte
sırrındaki ketumluğunda
yaşam bulur doyumsuzluğum

karanlık dememek için
geceleri saymıyorum.........









deniz güneş