Gun batimi yuruyordum sahil kenarinda
O vakit karsilastim ihtiyar adamla
Dusunceliydi, ne dusundugunu istemekle birlikte...
Yanina oturmak istedim, ihtiyarda-buyur kucuk...
Ne yapiyorsun bu issiz kentte- dedi
Kimseler ugramaz bu kente, issiz sahile
Sen nasil buldun `kucuk` bu beldeyi
Kimin kimsen yok mu dedi...
Daha ben birseyler soylemeden
O eklemisti butun sorularini artarda.
Garip ama cok tatli bir ihtiyardi.
Kanim isinmisti gorur gormez.
Oturdum ihtiyarin yanina
Ve bende sordum yuzundeki ifadenin nedenini
Sorularimdan kacmakla birlikte
Adeta seni sevdim `kucuk` dercesine
Agzindan dokulmeye basladi yasadiklari
Huzun dolu bir hayati vardi
Onu dinledikce gizliden gizliye dokuldu damlalar,
Bir an kendimi onun yerine koydum
Ben onun yasadiklarini yasasam
Onun gibi direncli olurmuydum?
Bunlari dusunurken ihtiyarda tutamadi kendini
Cukurlarin icinde kalmis gozlerinden,
Dokulmeye basladi huzun dolu gozyaslari
Aglama, aglama ne olur dedim
Ve sarildim ihtiyara
O da bana ssarilmisti siki sikiya
Uzaklardan bir ses geldi
Annem cagiriyordu beni,
`Ayrilik Vakti` dedi ihtiyar...
Tekrar gorusurmuyuz acaba...
Seni sevdim `KucuK` oldu son sozu
Kalkti, uzaklasti ve kayboldu ufukta
O huzun dolu insan sahildeki ihtiyar...