16
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
1968
Okunma
Kül Kedisi
Bir ocağın başında, türlü dertler başında
Daha ömrün başında, belki yolun başında
Külkedisi demişler, olmasa bile adı
Yaşamakmış gönlünce, yalnız onun muradı.
Bahtının karasına, bakmadan yarasına
Aşının arasına gam sardı narasına
Dolaşıp durdu her gün, kasabın kapısında
Sevgi şefkat dilendi, bir kulun yapısında.
Sahibine bendeydi, yüzündeki bendeydi
Dudaklarda handeydi ahenge sazendeydi
Bir lokma ekmek için, delikleri izledi
Sırdaş oldu dostuna, kötülüğü gizledi.
Dilinde sevgilinin, mübarek parmak izi
Doldururken yıllardır, gözyaşıyla denizi
Gizemli bir perinin, sihirli asasıyla
Vedalaştı aniden, çoğalan tasasıyla
Sevgiyle miyavladı, kayboldu külkedisi
Gül-i zarda yaşıyor, o şimdi gül kedisi.
Afet İnce Kırat
5.0
100% (17)