Yalnızlığımı yendim başardım en sonunda,
Sensizlikle bir türlü baş edemedim ey Yar.!
Kem talihim bir dirhem gitmiyorki yolunda,
Ne yaptımsa olmadı düzeltemedim ey Yar.!

Dil nasip kısmet diyor gelde yüreğe anlat,
Şu dünya benim olsa gözümde yok saltanat.
Sen olmadıktan sonra olmuyor bir şeyden halt,
Yüreğe söz geçirip dinletemedim ey Yar.!

Yalnızlığımı yenip galip gelsem ne olur,
Bu şans benimle iken nereye gitsem bulur.
Sanmaki yokluğunu bu İstanbul doldurur,
Bir tek sen yoksun yüzüm güldüremedim ey Yar.!

Her bir metre karesi senden bir iz taşıyor,
En kuytu köşe bucak seni hatırlatıyor.
Şu Kız kulesi bile bana bön bön bakıyor,
Sen yoksun ya kendimi sevdiremedim ey Yar.!

Sözün özü şu cano,sen yoksun tatsız bu kent,
Bu koskoca İstanbul takmış boynuma kement.
Türkü dinlediğimiz bomboş kalmış nihavent,
"Bul getir" türküsünü söyleyemedim ey Yar.!

Kul TİRYAKİ ayrıldı boynu bükük oradan,
Sen olmayınca bu kent olmuş gitmiş sıradan.
Ben umudu kesmedim sabır vermiş Yaradan,
Adın dua bu dilde düşüremedim ey Yar.!

18 TEMMUZ 2013
İstanbul/üsküdar
16.27