Bu aşkın adını koymalısın, varmısın, yokmusun,
Düşlerimden indirdim, gerçeğin en gerçeğisin,
Ben de varsın, sen, sen de neredesin.

Kadehlerimdesin, sigaramda tütünümsün, duman duman,
Kırılgan buselerin arasından sıyrıl, bırak huysuzluğu geride,
Bir sözcüğe bin anlam yükleme, bu aşkımız da en güzel zaman.

Uykusuz gecelerimin gülümseten günaydınlarına uyandır,
Nar çiçeğimsin, sevda kuşum, bitmeyen sözcüklerimsin,
Yıldız yıldız indirmişim seni yüreğimin orta yerine, gerçeğimsin.

Ben bu aşkın adını koyalı çok oldu, virgülüm değil noktamsın,
Gülümsediğinde gözlerin, bin çiçek açar içimde, çoğalırım,
Katıl çoğalmalarıma geri durma, hüzünlerini arkaya atmalısın.

Bu aşkın adını koymalısın, varmısın, yokmusun,
Varsan, sorgulama varlığımı hep seninle olacağım,
Sen, ben de varsın, ilk’im değildin ama, sonsuzumsun..

Esel Arslan
2007_Ankara