4
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1001
Okunma
Kürek çeker gözlerim ıssız sâhillere,
Dağları kucaklar bedenim.
Sensiz feryât eder ellerim,
Çâresiz,
Düşer iki yanıma...
Duygularımın gel gitleri boğazımda,
Yüreğim girdap,
Çektiğim
Yine azâp, azâp.
Birden sözler dökülür benliğimden:
’Bak ufka, bir bak!
Gri tüllerin arasında beliren
Işığı görüyor musun?
Neler vâdediyor
Biliyor musun? ’
Yittiğini sandığım ümitler
Kol veriyor bedenime,
Rüzgâr sıvazlıyor sırtımı.
Anlıyorum ki bitmemiş yollar,
Şimdi daha açık ve uzun.
’Gel,’ diyor,
’Arkana bakma ve yürü,
Yürü, yollar upuzun...’
Hâlenur Kor 28 Mart 2000
5.0
100% (2)
Cevap Yaz