Gözlerin yosun kokar
Bakarken sana içten içe yanarım ben, bilmezsin...

Unutursun beni, insafsızca unutursun
Terk eder gidersin “Kız Kulesi” misali
İçimdeki hasret dalgalarının zulmüne...
Telve dudakların zehirli bir sarmaşık misali
Gezinirken günahsız bedenimde
Ben, tüm benliğimle cehennemlik olurum
Sen, alacağını alır; yarım bırakır gidersin
Sonra unutursun beni, nankörce unutursun
Terk eder gidersin “Robinson” misali
Sensiz bir adaya; sana aç, sana susuz...

Gözlerin yosun kokar
Bakarken sana içten içe yanarım ben, bilmezsin...

Unutursun beni, Nemrut’un gaddarlığıyla unutursun
Terk edersin kızgın alevlerin koynuna “İbrahim” misali
İçim yanar kül olur, bedenimse yeniden doğar
Yeşerir bembeyaz gerdanında buselerim
Ürperirsin önce, sonra bana reva gördüğün ateş
Sarıp sarmalar seni, yanarsın için için...
Gözlerinde şehveti görürüm o an, gözlerin döner
Kirpiklerinde deprem olur gözkapaklarına inat
Dudakların titrer ama söyleyemez sevdiğini dilin
Olan yine bana olur; diri diri yanarım bildiğin…

Gözlerin yosun kokar
Bakarken sana içten içe yanarım ben, bilmezsin...