bir yalnız akasyayım
karşımda taştan duvar
bütün bir gün
soğukta,ayazda, sıcakta
kışta, baharda, yazda
birbirimize bakışırız

duvardaki bir taş
yaşlı, yorgun
tutanamaz artık yanındaki taşa
düşer duvarın dibine
ağlaşırız
bir yaprak,
yaşlı, yorgun
tutunamaz dalına
düşer köklerimin yanına
ağlaşırız

bir yalnız akasyayım
gövdem bıçak yarası
kabuklarımı yüzer hoyrat eller
kalp çizerler kalbime
sevgisiz, kalpsiz eller

bir yalnız akasyayım
yanımda metruk bir ev
terk edilmiş yıllar önce
ellerde kerpetenler, baltalar
sökülür pencereler, kapılar
gökyüzüne örgü olmuş
“karlankuş “ tavanlar

“sofa”da dizilmiş taşlar
üzerinde mangal yanar
alem yapar akşamcılar
yanar yüreği evin
haykırır, bağırır
duyan olmaz

sadece karşımdaki taş duvar
bir de ben
yalnız akasya
işitiriz çığlığı
hissederiz sızıyı
hep beraber
ağlaşırız