EVCİLİK
Kanat takıp uçmak istedim bu akşam.
Zifiri göğü aydınlatan yıldızlar gibi uzaktınız bana. Ve ben asırlar önce yatağından kayıp düşen diğerleri gibi soğuktum. Bilemezsiniz geceleri neler düşündüğümü. Ne sinsi planlar kurup kurup bilendiğimi Susup susup tilki gibi gizlendiğimi. Siz bilemezsiniz. Evcilik mi oynuyorduk? Siz söyleyin. Buz gibi nehirler beni götürüyor zamanın sonsuzluğuna, Orada yoksunuz. Ne çabuk hayal oldu gerçekler bilmiyorum. Susuyorum. Kedimin sıcacık patileri ısıtıyor tenimi. İçim sıcacık oluyor. Özlüyorum. Evet özlediğim de oluyor ama sizi değil... Belki bir tebessüm,bir bakış Ya da sevgi dolu bir söz O kadar... Bir kitabın içinde kaybolmak gibi sizi unutmak, Siz bunu bilmiyorsunuz. Tahmin edemiyorsunuz. Hala öyle aşık Hala öyle benim sanıyorsunuz. Zaman kucağında ninnisiyle sarıyor etrafımı Ben zamanından çok önce soğumuş bir yıldız gibi rahatlıyorum. Özgürlüğe doğru adım adım ilerliyorum. Kaybolmuş evcilik oynadığımız mekanlar... |
Kalemine ve yüreğine sağlık.
Hayatta bir evcilik oyunu değilmi.
Evcilik oyununda üç karekter olur.
Çocuk,Anne veya baba.ebe veya dede diye
İnsan doğar çocuk olur sonra evlenir anne veya baba olur
Daha sonra ömrü varsa yaşlanır ebe dede olur ve ölür.