Sevgili…
Sabah erken mi uyandım
Hiç mi uyumadım hatırlamıyorum.
Senden sonra uyurgezer haldeyim.
Kendimden uzaklaşıp adeta sana koşuyorum.
Dişlerimi dudaklarıma kilitleyip,
Gözyaşlarımın önüne set çekiyorum.
Bu son sabah bir karara varmalıyım,
Kalem ya hep yazmalı bıkıp usanmadan,
Ya da kırılmalı geriye dönüp bakmadan…

Nasır tutmadan sevgim katılaşmadan yüreğim
Sabretmeliyim geçmişin hatırına
Tamam, bitti sona yaklaştım diyorum
Ama yapamıyorum.
Sana yazmaya başladığımda adın takılıyor kaleme,
Mürekkep kırmızı damlıyor yüreğime
O an da sen geçiyorsun gözlerimin önünden,
Hayalinin gözleri buluşuyor gözlerimle
Asılı kalıyorsun kirpiklerimde seviniyorum.
Ve yüreğim martı kanatlarında süzülüyor göklere
Çocukların uçurtmalarıyla yarış ediyorum
Bu mavilikler benim diyorum,
Benim!
Kıyma maviliklerime!

Evet sevgili…
Her yazdığım kelime içinde seni saklıyor
Nokta koyamıyorum sonumuza
Kalemi de kıramıyorum
Ya gel kurtar bu işkenceden!
Ya da götür beni peşinden…

Hayat denen şu fırtınanın önünde sürüklenip gidiyoruz
Ayrılıklara çarpıp canımızın yandığı yetmedi mi?
Toz bulutlarının arasında zerre gibi kaybolurken
Bir kez daha mı kaybetmeli?

Bir kıvılcım görsem ateşe verirdim yüreğimi.
Külü bile yok olmuş bu sevginin
Eşele sem ne değişecek ki!
Yazdığım her kelimede kendime teselli arar oldum
Mektubumu bitirmeden kapı zili çalacakmış gibi
Yüreğim hop oturuyor, hop kalkıyor yerinden,
Gözlerim kapıya kilitleniyor
Bitiremiyorum…
Bana olan sevginden hala umutluyum,
Umut yüreğin katığı olduğu için midir?
Yakası bir araya gelmiyor kelimelerin
Hadi sevgili mektubumu bitirmeden dön geri
Hadi…
Sevgili…

Gamze YAĞMUR

22/05/2013