1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1111
Okunma
Üstünü çizdiğin insanları
Altını çizdiğin kitaplarda buldururken hayat
Sen kuru bir dal parçasını yontarsın
Köşesi kırık bir kaldırımda sabırla
Direnerek yürüdüğün yanık kokulu geceleri düşünerek
Bir karanfili yakıp merakdan koklar
Bir tel cambazı sanır kendini kaldırımda sallapati yürür
Kafiyesiz şiirler yazmaya çalışır
Kağıt çöplere gömülürsün nedensiz
Koluna ısırarak yaptığın saatler gibi
Dursun istersin zaman en mutlu anında
Denizsiz kayıksız küreksiz de olsa akar gider zaman
Durduramazsın Ne bir anıyı ne bir gideni ne de
Biteceğini düşünmeden harcadığın gülücükleri...
5.0
100% (1)
