Uzaktan uzağa gönlümü yakan
Üzeri küllenmiş kordur uzaklar
Bana aşkı sunup hasret bırakan
Temmuz sıcağında kardır uzaklar

Önce seher yeli eser sabahtan
Sonra bir fırtına dört bir cenahtan
Aşka düşen gönül korkmaz günahtan
Araf ‘ta en güzel yerdir uzaklar

Yürekteki aşkı sezerek gelen
Akşamı dağlara yazarak gelen
Gece penceremden sızarak gelen
Odamı dolduran nurdur uzaklar

Bazen dost arkadaş bazen ise yar
Bazen dilde şarkı bazen intizar
Bazen uslu bazen azgın canavar
Yüreği doğruya ardır uzaklar

Bulut perdesinden sinen ışığa
Sevda yağmurunda kalan aşığa
Hasret yangınında yanan maşuka
Gurbette olana dardır uzaklar

Cananın yüzüne göz düşmez ise
Hasret kalmış göze yüz düşmez ise
Kan ağlayan kalbe söz düşmez ise
Kalemin ucunda sırdır uzaklar

Başından sonundan tutulmuyorsa
Zehir-zıkkım olup yutulmuyorsa
Sevdaya vuslatlar katılmıyorsa
Yorgun yüreklere zordur uzaklar

Gözler güzel görür gönül şaşar ya
Coşari coştukça yürek taşar ya
İkinci bahar da aşkı yaşar ya
Vefalı, vefasız yardır uzaklar

02.07.2013/Samsun

İbrahim COŞAR