0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
842
Okunma
Ve
Birden huzuru kaçmıştı bu kahkaha tufanının ardından
Yorulmuştu hani bu temmuz ayında yorgun düşmüştü gamzeleri.
Ve
Birden yanıma geldi
"Meğer unutamıyormuş insan, yalandan da unuttum dese bile" dedi.
Ve
Birden kaybolmuştu gözümün önünden
Adımlarını kum tozlarından takip ettim
Bir ıhlamur ağacı gördüm kocaman yapraklı
Bir söğüt gölgesi gibiydi gölgesi
Ve
Oradaydı
Onun beni göremeyeceği yerden bakmıştım ona o’gün.
Elinde bir dal kalemden, toprağı karalıyordu kağıdı karalar gibi...
Ve
Birden duraksadı hıçkırıklara boğuldu
Şaşırmıştım oracıkta
Ve
Ihlamur ağacının kocaman yapraklarını yıkamıştı sanki gözyaşlarıyla
Ve
Birden içimden geçirdim
"Meğer gülücükler olsa dahi yalandan
Huzuru kalmaz insanın dahi mutsuzluktan"..
02.07.2013
Tahir Özdemir
