Takvimler kıvranırken rotasında bir hiçin
Varlığıma kasteden yokluğundu belki de
Vurdular yüreğimi hasrete sunmak için
Umuda can verişim bu kez sondu belki de

Ben de beni terkettim gidişinle beraber
Aynalar bile beni inkâr eder oldular
Saatler kala kaldı takvim günden bi haber
Tüm senli hatıralar bir bir heder oldular

Kendimize yabancı olduk inceden ince
Ne idi değiştiren böyle hoyratça bizi
Hayat denen oyunun sahnesinden inince
Oynayan olmayacak bir daha ikimizi

Çık gel hadi zamanın en umulmaz yerinden
Dipsiz uçurumlara ittiğin yeter beni
Al bu bitmez kâbusun keskin pençelerinden
Henüz hiç yorulmamış rüyalara ver beni

Bakışınla can bulmuş sevginle yaşıyorken
Herşey yalanmış gibi beni unut diyorsun
Ben garip yüreğimde cehennem taşıyorken
Sen, çıplak ellerinle güneşi tut diyorsun

Biliyorum sen yine bir hayâl kalacaksın
Gözlerin yürüyecek her gece gözlerime
Biliyorum sen yine ahımı alacaksın
Gam yine şiir olup yağacak sözlerime.

Faruk ATLİ.