Eğer bir gün bu günlerini anarsan hatırlasın,
Hatıra anı dersen hepsi bir kenarda kalsın,
Yalan dünyada ha yoksun ya da ha varsın,
Gidiyorum sonsuza bendeki bende kalsın.

Sabah rüzgârı yetmez gözyaşımı silmeye,
Düşünemiyorum yokluğunla ölüp gitmeye,
Hayat çevrilmiş çözülmeyen bir bilmeceye,
Ne kadar isterim bilsem senle yaşayıp ölmeye,

Gökte uçan buluta yüksen bütün benliğimi,
Sırtlasam dertleri öyle götürsem kendimi,
Serinlikte üşüsem ürperme sarsa bedenimi,
Bilinmeyen doğru göndersem asıl kendimi..

Hani gözlerim gözlerinde heyecanı yaşarken,
Ruhuma haz verip gözlerini açıp kaparken,
Bir dağ kadar aşılmaz olan benlini aşarken,
Bir gün toprak olacağız umutlar işte biterken,

Belki oturduğun odanın duvarında harç olurum,
Ne söylersen söyle sustum artık konuşmuyorum,
Bir acı kapladı işte bedenimi için, için yanıyorum,
Bir sevdam var sana işte burada hep duruyorum..

Hani sevgimi sorma, sınama benim dünyama
Yıllardır yazıyorum kurşun sıkma benim kafama,
Kâğıtlar bilmez belki ama okuyan anlar dünyama,
Kalemimi eline alınca gör bak sen geliyorsun aklıma,

Şimdi zaman yorgun düştü bense bir vurgun,
Nereye baksam gözlerinin izi bense baygın,
Yaşam desen bir acıdır, sade ve olmuş durgun,
Söyleyemez olmuş diller artık olmuş suskun..