Gözleri nefesim bakışı candı;
Rabbim görür elbet görür çabamı;
Bir nisan sabahı çöllere düştüm;
Buldukça kaybettim canım Babamı…

Ziyaret sebebim duyar, niyeti;
Aksın gözlerimden aksın diyeti;
Yarabbi, ben çeksem her eziyeti;
Buldukça kaybettim canım Babamı…

Okşasa ne olur birgün yüzümü;
Yollarda bıraktım iki gözümü;
Yarabbi, şikayet sanma sözümü;
Buldukça kaybettim canım Babamı…

Yıllar var gözyaşım gözümde durmaz;
Hayali bir kere kapıma vurmaz;
Sarılıp boynuma halimi sormaz;
Buldukça kaybettim canım Babamı…

Yazdığım dilekçe onun eseri;
Alnımda hasretin gitmeyen teri;
Ben yalan dünyanın gerçek neferi;
Buldukça kaybettim canım Babamı…

“Oğlum” diyen tok sesini özlerken;
Kokusunu, nefesini özlerken;
Sarmasının hevesini özlerken;
Buldukça kaybettim canım Babamı…

O benim canımda yatan canımdı;
O benim sırtımda eksik yanımdı;
O benim zahidem, mihrabanımdı;
Buldukça kaybettim canım Babamı…

Ali ALTINLI – 30/06/2013
Saat: 22:03