su(ç)suzdum
bekledim hep seni
ta ki
son ana kadar sevgili...



hangi gecenin göğsünde serkeş sin ey vefa
sinem çatlıyor öfkeden sana
kansız bir cengaver savaşı içim
düşlerim günahın dilinde kör ziyan
dudağı iffetsiz bu şiir kadar derin
yakın bir ölüm kadar sağırsın bana



duymuyorsun



kapatın artık
kapatın gecenin tüm kapılarını
girmesin içime bu kara aydınlık
Melekler sevsin
tarasın saçlarımı
değmesin kirpiği me
O kirli yılgınlık



uykusuzum



bilmem kaç yıllık bir yorgunluk bu içimdeki
kaç asr"ın artığı üzerimde gezinen bu gölge
adım adım takip eder beni gizlice
üşüten bu soğukta ne peki
zemheri aynasında yakar tenimi
kim sarhoş edip çakmış seni göğsüme
yıllanmış ayyaş bedevi



gidiyorum sessizce
düşüyorsun ardıma



ben çöllerde gezinen yalın bir zülal
sen içimde boğuşan güneşsiz melal
çatlamış dudağım göklere değer her dem
y/anan ben olurum d/okunan sen
cansın
c/anımdasın



nefesim ondan mı günah kokuyor ne
ağlıyor umudum Cebrail kanadında
bak işte
Aşk bildiğimi kan ile yıkıyor ellerim hala
sonra sığınıyorum ölüm kokan o güne
dar bir umutla giyiniyorum son kez üstüme seni
Malik tükürüyor öfkesini yüzüme



uslanmıyorum



gözlerim sen içiyor bir Cennet sarhoşluğum da
kirpiğim c/an kusuyor Cehennem sıcaklığında
ve sökülüyor damarlarım bir bir göğsünden
dökülüp şerha şerha ayrılıyorum teninden



sen öte yurda yol alan
ben ateşler üstünde bir dünya kuran
sen hurilerin gözlerinde bir se(l)vi
ben Mağma da ölümsüz sevi



kim yakar hala ülkemin ışıklarını
kim Aşka uyandırır bu şehirleri
devirin yıldızları göklerden artık
katledin Mehtab-ı hadi
vurmasın yüzüme ay ışığı




gerçeğim öldü







MHD